Zapytałyśmy o to uczniów gimnazjów, a wyniki przedstawiają się następująco:
Na podstawie tych statystyk widać, że stosunek do osób niepełnosprawnych nie jest zły. Zdecydowana większość uczniów deklaruje, że nie miałaby nic przeciwko temu, aby w ich klasie była osoba niepełnosprawna, a nawet mogliby się z nią zaprzyjaźnić. Jednakże z drugiej strony 25% badanych uczniów zdeklarowało, że nie pomogli osobie niepełnosprawnej, choć mieli taką okazję. Być może wynikało to ze strachu, bądź obojętności na los tych osób. Zatem, czy gdyby rzeczywiście w środowisku klasowym tych osób znalazłaby się osoba z jakąkolwiek niepełnosprawnością zechcieliby lub potrafiliby jej pomóc? A jest to przecież ważne dla tych dzieci, aby otrzymywały szczerą pomoc i wsparcie. Pomoc ta nie może wynikać z litości, gdyż dzieci, które codziennie muszą stawiać czoła różnym problemom nie mogą być narażane na inne życiowe przeciwności zwłaszcza w szkole, która powinna być dla dziecka miejscem bezpiecznym.
Dlatego proponujemy kilka sposobów, metod, aby uczniowie gimnazjów mogli poznać swoich rówieśników, zapoznać się z ich problemami, a przede wszystkim zrozumieć je. Jest to szansa na to, aby poprawić stosunki między tymi grupami osób i zmienić specyfikę myślenia na temat osób niepełnosprawnych. Jest to szansa zarówno dla jednej jak i drugiej strony.
;)
Świetny blog, nie wiedziałem, że mogę dowiedzieć się takich informacji na temat osób niepełnosprawnych. Może to zwiększy moją tolerancję i nie będę dostawał ataku śmiechu na widok dziecka z downem
OdpowiedzUsuńNie można śmiać się z takich osób! Mam nadzieję, że przeglądając regularnie tego bloga zmienisz nastawienie do osób niepełnosprawnych. Do autorów bloga: dobra robota!
OdpowiedzUsuńNo fajny fajny :-)
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy blog! Poznałam tu gry dydaktyczne, które mam nadzieję kiedyś wykorzystam :)
OdpowiedzUsuńŚwietne wyniki, sam parę lat temu robiłem podobne badania w jednym z poznańskich akademików, i wszystko wyglądało podobnie.
OdpowiedzUsuńNiesamowite że tylu ciekawych rzeczy można się tu dowiedzieć !
OdpowiedzUsuńDobra robota dziewczyny !
OdpowiedzUsuńTomek, nie rozumiem jak można śmiać się z niepełnosprawnych dzieci!!!
OdpowiedzUsuńTak, Tomek! Ja też tego nie rozumiem!!!
OdpowiedzUsuńHmm, tak samo jak z rudych, Żydów, Murzynów, Żółtków itd ;)
OdpowiedzUsuńTomek, brak mi słów na twoją nietolerancyjną postawę! A jeżeli Twoje dziecko urodzi się niepełnosprawnym gejem, Żydem i murzynem w jednym, to co wtedy zrobisz? :D
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez administratora bloga.
OdpowiedzUsuńTo straszne! Jedynym ratunkiem dla Ciebie jest czytanie tego jakże luksusowego bloga! :D
OdpowiedzUsuńSzacunek dla waszej pasji i pracy ;) Wiele bardzo przydatnych informacji! Będę zaglądała tu częściej ! Czekam na nowe info ;)
OdpowiedzUsuńPoruszacie naprawdę ważny problem, gdyż dzisiaj wszędzie widzi się dzieciaki (i jak widać nie tylko dzieciaki) naśmiewające się z osób niepełnosprawnych. Oby ten przekaz trafił do jak największej ilości osób :)
OdpowiedzUsuńSzczerze mówiąc wydaje mi się, że przedstawione dane są na pokaz... Gimnazjaliści pewnie udzielali takich odpowiedzi, bo "tak wypada". Prawda jest taka, że polscy uczniowie są bardzo nietolerancyjni, jak cały kraj.
OdpowiedzUsuńJa czasami trochę się boję niepełnosprawnych....
OdpowiedzUsuńBardzo możliwe, iż udzielali odpowiedzi "na pokaz" jednakże to jest już minus ankiet. Była ona anonimowa, więc jednak są szanse na to, że uczniowie odpowiadali szczerze.
OdpowiedzUsuńA jakie uczucia z wymienionych w 2 wykresie chcieliby wywoływać niepełnosprawni? Albo inaczej, jaka jest według większości niepełnosprawnych najbardziej adekwatna reakcja?
OdpowiedzUsuń